Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Περαστικά



Για πρώτη φορά παρακολούθησα την τελετή έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων on line. 
Θεωρώ την τελετή εξαιρετική και έξυπνη και τεχνολογικά άρτια. 
Αν κάτι μου έκανε αρνητική εντύπωση ήταν τα σχόλια των Ελλήνων στα σόσιαλ μέντια. Δεν περίμενα τόσο χολή και κακία. 
Οκ, οι Άγγλοι δεν έχουν 5000 χρόνια ιστορία, άλλα τους τελευταίους αιώνες η ανάπτυξη τους ήταν ραγδαία. Ήταν λογικό να τονίσουν την πρόσφατη ιστορία τους. Σε καμιά περίπτωση δεν θέλησαν να ισχυριστούν κάτι που δεν είναι αληθινό. Έμειναν στο σήμερα, στην τεχνολογία και την μουσική. Δεν έχουν ιστορία 2000 ετών και έμειναν στο σήμερα. Να σας θυμίσω τι έδειξαν στην έναρξη του 2004 για την Ελλάδα του σήμερα: τσιγγάνους με υπόκρουση 'Αναψε το τσιγάρο', Γιαπωνέζους να τραβάνε φωτογραφίες και μεγάλα τσιμπούσια (τι ειρωνεία!). 
Προφανώς αν οι Άγγλοι είχαν δείξει λίγο από Αρχαία Ελλάδα θα ήταν καλή η τελετή; 
Ο Ντάνυ Μπόυλ δεν δίστασε να πετάξει την Βασίλισσα από το ελικόπτερο, να παίξει το London Calling των Clash αλλά και το God Save the Queen των Sex Pistol (δες όλη την play list εδώ). Δεν είχε πρόβλημα να δείξει ότι στην βιομηχανική περίοδο αυτοί που χαιρόντουσαν ήταν οι βιομήχανοι ενώ οι εργάτες ήταν 'καταδικασμένοι'. Δεν κώλωσε να δείξει ότι ανθρακωρύχους και να αναδείξει την αξία και την σημασία τους στην νεότεροι ιστορία της Αγγλίας. Και βέβαια δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάει κόντρα στην παράδοση και την προγνωστικά και να βάλει άγνωστους και νέους αθλητές να ανάψουν την φλόγα. Όσο για την χαιρεκακία ορισμένων να περιμένουν εναγωνίως να έρθει ο τελικός λογαριασμός στους Άγγλους και να τους στείλει στην χρεοκοπία, να τους θυμίσω ότι αυτοί που θα έχουν το πρόβλημα θα είναι οι απλοί άνθρωποι και όχι όσοι παίρνουν τις αποφάσεις να τους υπερχρεώσουν. Να μην ξεχνάμε επιπλέον ότι οι Άγγλοι έχουν λιρέτα και όχι ευρώ. 
Φιλάκια και Περαστικά!

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Alt-J - An Awesome Wave


Τα έχω γράψει εδώ και καιρό. Τι και αν κάποιοι-κάποιοι παρομοιάζουν την μουσική σκηνή με λιμνάζοντα νερά και περιμένουν την θεϊκή παρέμβαση μέσω βροχών μπας και ακούσουν κανα άλμπουμ της προκοπής. Η μουσική συνεχίζει να αλλάζει, να εξελίσσεται και να ανανεώνετε.

Πριν από 2 χρόνια έγραφα για την φρεσκάδα της μουσικής των These New Puritans και τα ζώα δεν με πίστευαν. Τώρα θα με πιστέψουν μέχρι και τα γουρούνια.

Η ροκ σκηνή περνά σε μια νέα φάση. Αποκτά νέες φόρμες, αποκτά και νέες ετικέτες για να τις χαρακτηρίσουν. Το νέο είδος ροκ ονομάζεται math rock, και δηλώνω μεγάλος φαν. Για να ασχοληθείς με αυτό το είδος φαντάζει σχεδόν απαραίτητο ένα PhD. Οι ροκάδες κλέβουν χαρακτηριστικά από την ηλεκτρονική σκηνή και 'κάθε δευτερόλεπτο βρίσκει τον χρονοχρόνο του'.

Σε αυτό το νέο είδος βάλτε και το νέο άλμπουμ των Alt-J (γνωστοί και ώς Δ). 
Γιατί Δ; Όσοι χρησιμοποιούν Η/Υ Μακ ξέρουν ότι αν πατήσεις 'Alt' και 'J' θα σχηματίσεις το σύμβολο (όχι γράμμα) 'Δ', που στα μαθηματικά σημαίνει αλλαγή, ή καλύτερα μεταλλαγή


Το βρετανικό alternative γκρουπ μας δίνει ένα εξαιρετικό άλμπουμ. 
Τους ανακάλυψα βλέποντας το βίντεο κλιπ του Breezeblocks. Βίντεο δοσμένο ανάποδα που σου κρατά την ανάσα και σε εκπλήσσει συνεχώς. Αυτό που με τράβηξε κυρίως στο τραγούδι είναι η ατμόσφαιρα της φονικής μπαλάντας και οι στίχοι 


She may contain the urge to run away 
But hold her down with soggy clothes and breeze blocks 
Citrezene your fever’s gripped me again 
Never kisses all you ever send are fullstops 


Muscle to muscle and toe to toe 
The fear had gripped me but here I go 
My heart sinks as I jump up 


Μάλιστα εξαιτίας τους άργησα να ανακαλύψω τα άλλα κομμάτια του δίσκου που και αυτά αξίζουν την προσοχή σου. 


Μην ψάξεις να δόσεις άλλη ετικέτα από αυτή του math rock στο An Awesome Wave, γιατί θα πάθεις πλάκα με το πόσο αρμονικά μπλέκονται ποπ, ροκ, χιπ χοπ, τριπ χοπ, άμπιεντ, ελέκτρο, τζάζ, μελόντι, φολκλορ κτλ. 


Δόσε προσοχή και στην ιδιαίτερη φωνή και περάσε καλά. 


Η βρόχη μπορεί να περιμένει.  




Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Non ci resta che piangere

Άφησα να περάσει λίγο καιρός, για να μεστώσει μέσα μου, από τις αποφάσεις του eurogroup και ήρθε η ώρα να τις σχολιάσω. 
Για άλλη μια φορά βλέπω τα πράγματα λίγο διαφορετικά από ότι μας τα παρουσιάζουν. Ξαφνικά όλοι χάρηκαν! Γιατί; Πόσοι κατάλαβαν τι ακριβώς ψήφισαν τα βλαστάρια μας; 
Με απλά λόγια αν μια τράπεζα έχει ανάγκη από ρευστό, δεν θα πρέπει το κράτος-μέλος που ανήκει η τράπεζα να δανειστεί για να τα δώσει στην τράπεζα, αλλά θα τα παίρνει απευθείας από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Και από που θα τα παίρνει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα; Από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους... 
Και μπήκε κάποιος περιορισμός για το τι θα μπορούν να κάνουν οι τράπεζες αυτό το ρευστό; Όχιιιιιιι! 
Άρα, όσοι λένε ότι από αυτή την απόφαση ότι έχασε η Μέρκελ θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτοί που πραγματικά έχασαν είναι οι Ευρωπαίοι πολίτες. 
Ενώ όσοι πιστεύουν ότι ο Μόντι και ο Ραχόι πρέπει να πανηγυρίζουν να ξέρουν ότι οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι Τραπεζίτες. 
 Αν έρθει ανάπτυξη μέσω αυτού του δρόμου, σφυριξτε μου κλέφτικα. 
Πως και δεν έχουν δώσει ακόμα το Νόμπελ Απίστευτης Επιστήμης σε αυτά τα παλικάρια δεν ξέρω. 
Η όλη φάση μου θυμίζει μια παλιά ιταλική ταινία, το Non ci resta che piangere (Το μόνο που μας έχει απομείνει είναι να κλάψουμε). Σε αυτό το φιλμ υπάρχει η παρακάτω σκήνη. Αυτό που επαναλαμβάνει με στόμφο ο μοναχός είναι "Θυμήσου ότι πρέπει να πεθάνεις". Ο πρωταγωνιστής ψιλοτρομάζει, ψιλουφρικάρει και του απαντά "ναι τώρα πάω να το σημειώσω, μην ανησυχείς". 


Related Posts with Thumbnails